پروین خیربخش مشهور به فروزان زاده ۴ شهریور ۱۳۱۶ در بندر انزلی درگذشتهٔ ۵ بهمن ۱۳۹۴ بازیگر سینما و دوبلور ایرانی بود.

از سال ۱۳۴۱ با دوبله و گویندگی در نقش‌های دوم و سوم فعالیت خود را آغاز کرد. و تا سال ۱۳۴۴ ادامه داد.

در سال ۱۳۴۲ با بازی در فیلم‌های «ساحل انتظار» به کارگردانی سیامک یاسمی به عنوان بازیگر شروع به کار کرد. و تا سال ۱۳۵۶ در سینما فعال بود.

در ادامه با ما همراه باشید.

مشهورترین فیلم او در فیلم‌فارسی، گنج قارون (سیامک یاسمی) است. فیلم دایرهٔ مینا به کارگردانی داریوش مهرجویی تنها فیلم فروزان در سینمای موسوم به موج نو است.

اما او در فیلم‌های کارگردانان موج سوم مانند: علی حاتمی، فریدون گله، شاپور قریب نیز حضور داشت.

در سال 1348 در نخستین جشنواره سپاس برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن شد. برای فیلم «تنگه اژدها» ساخته سیامک یاسمی شد.

فروزان
فروزان

او در دهه ۵۰ مسیر متفاوتی را در انتخاب‌هایش پیش گرفت و گزیده کارتر از دهه ۴۰ به فعالیت پرداخت. اما در مجموع در بیش از ۵۵ فیلم نقش آفرینی کرد.

فروزان در سال ۱۳۵۰ در فیلم باباشمل ساخته علی حاتمی حضور یافت. که حاصل این همکاری، دریافت جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره سپاس بود.

او در طول فعالیت هنری خود با بازیگران نامدار و مطرحی همبازی بوده است. از جمله آن‌ها محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی، رضا بیک ایمانوردی و بهروز وثوقی همبازی بوده است.

فروزان
فروزان

بعد از انقلاب

او بعد از انقلاب از کار هنری منع، و دیگر بر پرده سینما دیده نشد. وی تا پایان عمر به دلایل شخصی هیچگاه در جمع هنرمندان و دوستدارانش ظاهر نشد. و حاضر به انجام مصاحبه با هیچ یک از رسانه‌های فارسی زبان نگردید.

جایی در میانهٔ خاطراتش، از روزهای سختی می‌گوید: که در دهه شصت در ایران داشته و به قول خودش تحمل کرده روزهایی که دیگر برایش هورا نمی‌کشیدند. و در میوه فروشی محل به صورتش آب دهان می‌انداختند. فاصلهٔ آن هورا و این آب دهان فقط یک چند ماه بود.

درگذشت فروزان

در سال‌های آخر زندگی کمتر خبری از او در رسانه‌ها منتشر می‌شد. فروزان پس از ۳۷ سال انزوا فوت کرد. وی چهار روز قبل از مرگش به دلیل کمر درد شدید به بیمارستان پارس تهران مراجعه می‌کند. و سپس به منزل منتقل می‌شود.

سرانجام یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۷۸ سالگی در منزلش در تهران درگذشت. و روز ۵ بهمن، در قطعه ۷۳، ردیف ۱۶۶ و شماره ۴۱ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

امیر امینی، یکی از روزنامه‌نگاران ایران خاطره‌ای را از دوران زندگی فروزان بازیگر سینمای دوران شاه، پس از مرگ او منتشر کرد.

پس از مصادرهٔ ویلای فروزان در خیابان ایتالیا، این مکان به بنیاد مستضعفان داده شد.

 در سال‌های پس از مصادره، فروزان در هیبت زنی ناشناس بدون اجازه پرسیدن به این ویلا رفته و به گل‌های آن‌جا آب می‌داده‌است.

پس از افشا شدن هویتش، در مقابل این سؤال که آیا به عنوان مالک اصلی آن مکان از وضعیت فعلیش راضی هست. تا بشود در آن نماز خواند گفت: آقا پسر ببین اگه قبل از انقلاب نمازخوان بودی من راضی هستم.

 اما اگه بنا به مصلحت این دوره زمونه و برای منافع خودت یهو مؤمن شدی و مثل خیلی‌ها نماز میخونی، بدون که من هرگز راضی نیستم.

امیدوارم از بهترین بیوگرافی این مقاله لذت برده باشید.